کشف جدید فضاپیمای لوسی ناسا: سیارک دینکینش قمر دارد
تاریخ انتشار: ۱۸ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۵۲۴۹۱
ایتنا - فضاپیمای لوسی ناسا به تازگی دریافت که سیارک کوچک دینکینش تنها نیست، بلکه قمری دارد که پیوسته به دور آن در گردش است.
فضاپیمای لوسی که از زمان پرتاب در سال ۲۰۲۱ این سیارک را زیرنظر داشت، روز چهارشنبه اول نوامبر با سرعت نسبی ۱۶ هزار کیلومتر بر ساعت موفق شد به فاصله ۴۳۰ کیلومتری سیارک دینکینش برسد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، همان‌گونه که پیش از این تصور می‌شد، دینکینش سیارکی تنها نیست بلکه جفتی دارد و از ترکیب یک سنگ بزرگ‌تر با ابعاد ۷۹۰ متر و یک قمر کوچک با ابعاد ۲۲۰ متر تشکیل شده است.
به گفته دانشمندان این کوچک‌ترین سیارکی است که تاکنون در کمربند اصلی سیارک‌ها از نزدیک رصد شده و این واقعیت که این سیارک تنها نیست بلکه یک سیستم دوتایی است، موضوع را هیجان‌انگیزتر می‌کند.
دینکینش و قمر آن جایی در کمربند اصلی سیارک‌ها میان مدار مریخ و مشتری، یعنی در فاصله تقریبی ۴۸۰ میلیون کیلومتری از زمین، قرار گرفته‌اند.
هم‌زمان با نزدیک شدن لوسی به سیارک دینکینش طی هفته‌های گذشته، دانشمندان دریافتند که درخشندگی این سیارک مدام تغییر می‌کند و این موضوع آنها را به این نتیجه رساند که این سیارک تنها نیست بلکه احتمالا یک جرم کوچک‌تر پیرامون آن در گردش است.
فضاپیمای لوسی در سال ۲۰۲۵، پیش از آنکه از کمربند سیارکی خارج شود و راهی مدار مشتری شود، به نزدیکی سیارک چهار کیلومتری ۵۲۲۴۶ دونالد جانسون خواهد رسید و در نهایت در ماه‌های اوت و سپتامبر ۲۰۲۷ یعنی مرداد و شهریور سال ۱۴۰۶، به هدف اصلی ماموریتش یعنی بررسی سیارک‌های معروف به تروجان خواهد پرداخت.
اصطلاح تروجان در منظومه شمسی به سیارک‌هایی اطلاق می‌شود که با یک سیاره در مداری مشترک به دور خورشید قرار دارند و اصطلاحا با یک سیاره هم‌مدارند. دانشمندان می‌گویند سیارک‌های تروجان از همان موادی تشکیل شده‌اند که سیارات بیرونی منظومه شمسی شامل مشتری، زحل، اورانوس و نپتون نیز از آن تشکیل شده‌اند. بررسی این سیارک‌ها می‌تواند درباره نحوه شکل‌گیری منظومه شمسی در حدود ۴.۵ میلیارد سال پیش سرنخ‌های مهمی در اختیار دانشمندان بگذارد.
دانشمندان ناسا می‌گویند هنوز بسیاری از داده‌های مربوط به این رصد بررسی نشده‌اند و تا بررسی این سیارک و قمر آن هنوز راه زیادی در پیش است.
فضاپیمای لوسی که ۱۶ اکتبر ۲۰۲۱ به فضا پرتاب شد، نخستین ماموریت ناسا به سیارک‌های تروجان مشتری به شمار می‌رود. تروجان‌های هدف لوسی گروه از سنگ‌های فضایی‌اند که با این سیاره بزرگ مدار مشترک دارند اما ۶۰ درجه جلوتر یا پشت این غول گازی در فضا حرکت می‌کنند.
نام لوسی از اسکلت فسیل‌شده ۳.۲ میلیون ساله یک زن جنوبی‌کپی عفاری (Australopithecus afarensis)، یکی از نیاکان انسان امروزی، گرفته شده است که سال ۱۹۷۴ در اتیوپی کشف شد.
منبع: ايتنا
کلیدواژه: فضاپیمای لوسی ناسا ناسا سیارک فضا فضاپیمای لوسی تنها نیست سیارک ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۵۲۴۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دانشمندان سن آتشفشان‌ها را در قمر آیو تعیین کردند
مجله ساینس اخیراً مقاله‌ای علمی را منتشر کرده که در آن توضیح داده است گروهی از ستاره شناسان با انجام مطالعه‌ای بر روی قمر Io دریافتند که فعالیت‌های آتشفشانی در این قمر حداقل ۴.۵ میلیارد سال است که ادامه دارد.
این مجله به نقل از دانشمندانی که این مطالعه را انجام داده اند، می‌نویسد: ترکیب متقارن اتم‌های فرار در جو آیو، از جمله ترکیبات گوگرد و کلر، منعکس کننده تاریخچه فعالیت‌های آتشفشانی در این قمر است. ما نسبت این ایزوتوپ‌ها را اندازه گیری کردیم و دریافتیم که انتشارات صادره از آتشفشان‌های آیو حاوی سطوحی بسیار بالا از اشکال سنگین هر دو عنصر است و این نشان می‌دهد که آتشفشان‌های آیو از زمان‌های خیلی دور به شدت فعال بوده اند.
مطالعات انجام شده توسط دانشمندان نشان داد که انتشارات ناشی از آتشفشان‌های آیو حاوی نسبت‌های بی سابقه ایزوتوپ‌های سنگین عناصر "سولفور-۳۴" و "کلر-۳۷" است و حدود ۹۹.۹ ٪ از ذخایر اولیه این مواد از اعماق قمر آیو، در نتیجه فعالیت‌های آتشفشانی، به فصا پرتاب شده اند.
این نتایج توسط گروهی از دانشمندان آمریکایی و نیوزلندی به سرپرستی کاترین دی کلر دانشیار موسسه فناوری کالیفرنیا به دست آمد. این گروه قمر آیو را با استفاده از تلسکوپ میلیمتری ALMA در رصدخانه Liano de Chajnantor در صحرای اتاکامای شیلی زیر نظر گرفتند.
منبع: روسیا الیوم
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند